De masters hadden de perikelen van vorige week en de waarschuwing dat als ze ingehaald dreigden te worden hun wedstrijd geheel voor een ronde of meer geneutraliseerd zou worden goed in hun oren geknoopt. Op dit kortste parkoers van ons programma wisten ze de hele wedstrijd de amateurs voor te blijven, ondanks dat die 44 km/u reden.

Bij de amateurs weer weinig ontsnappingen. Midden in de wedstrijd sloegen Thijs Koops en Harrie van Etten enkele ronden op een 10 tot 15 seconden voor het peloton te rijden. Tegen het eind reden Wannes Broeckx en Gijs Derksen een paar ronden een kleine tien tellen voor de rest. Maar uiteindelijk werd het een massasprint. De man die als een van de laatsten startte en verder continue midden in het peloton verscholen reed, Thomas Mertens uit Neerpel,t wist op het juiste momentaan te zetten en won de sprint. Op de foto rijdt hij met nummer 16 midden in het peloton. 

Bij de masters werd er vanaf het begin flink aan getrokken. En na een kleine 15 km vormde zich een kopgroep van vier bestaande uit Kristian Michiels, Stephan Lotz, Ruud Verbakel en Benny Claes. De groep hield stand tot het eind. Het peloton liet ze echter niet zomaar gaan en reed net zo snel maar kon het gat niet verkleinen. Het bleef hangen tussen de 20 en 30 seconden. Twee ronden voor het eind wisten ze dat ze voor de vijfde plek reden en zakten wat terug, maar ze werden niet ingelopen door de amateurs. De kop van de masters reed gemiddeld 43,1 km/u en het peloton 42,8 wat een hoge snelheid is voor deze categorie. Van de kopgroep was Ruud Verbakel de snelste Op de foto rijdt hij als derde in de groep. Benny Claes (1 op de foto) werd tweede en Stephan Lotz (2 op de foto) derde. 

En wat ging het weer snel vanavond in Vlierden. Tegen de verwachting in tikten de amateurs 44,6 km/u aan op het bochtige slingertracé aan de Brouwhuisweg. En ook de masters konden er wat van. Meestal worden ze op een rondje van pakweg 3 km toch wel ingehaald door de andere categorie. Maar dit keer niet, ze reden 43,8 en bleven zo hun eigen wedstrijd rijden zonder dat ingrepen nodig waren. Het weer was goed, geen wind, zonnetje. Tegen het eind betrok de lucht en begon het wat te regenen.
Zoals gebruikelijk bij zulke hoge snelheden, was er geen mogelijkheid om een gat te slaan. Pas 15 km voor het eind eerst een kopgroep van zes en Niels Vreys kon nog net de sprong van het peloton naar die zes maken. Vier ronden later, op de finish, was hij ook het snelste van alle zeven. Hugo Heijnen werd tweede en Roy Steuten derde.
Bij de masters waren ze dit keer iets sneller met het vormen van een kopgroep. Na 6 ronden, 20 km, was er een groep van acht die wegbleven. De voorsprong liep langzaam op tot ruim een minuut. In de sprint was Stephan Lotz het rapst. Kristian Michiels werd twee en Ruud Verbakel wist de derde plek te behalen.

Marc van Grinsven zei het al voor de start: "Dit is geen parkoers om weg te komen". Maar dat weerhield de anderen er niet van om het toch te proberen. Diverse kopgroepen ontstonden maar werden ook weer teruggepakt. Meer dan 25 seconden voorsprong kreeg niemand. Het was zonnig en windstil weer, de snelheden lagen hoog 44 km/uur bij de amateurs en 43 bij de masters. 

Bij de amateurs eerst drie vluchters die het een 20 km volhielden, de Belgen Jorne Drijkoningen en Wim van Roey en Eindhovenaar Jos Castelijns. Een 10 km later een kopgroep van Juul van Loon uit Cuijk, Koen Wulterkens uit Sambeek en de Belgen Thomas Mertens en Matthias Krols. Die hielden steeds 200 meter voorsprong. De zege was voor Wulterkens. Hij was net wat sterker dan Krols en daarachter Mertens.

Bij de masters eerst een ontsnapping van Stephan Lotz en Kristian Michiels. Twee ronden later wisselden ze met Joeri Martens en Patric Bogaerts. Maar dat mocht ook maar 1 ronde duren. Ze werden teruggehaald en meteen sprong Stephan Lotz weer weg die een ronde later gezelschap kreeg van Benny Claes, Kristian Michiels en Patric Bogaerts. Maar ook deze vier werden 15 km later weer opgeslokt door het jagende peloton. Het was nu duidelijk dat er geen ontkomen aan was, het zou een massasprint worden waarbij Deurnenaar Marc van Grinsven won voor de Belgen Patrick Vanhamond en Kurt Maestripieri.

De voorgaande jaren viel het water in Deurne Walsberg met bakken uit de hemel. Dit keer was het echter prachtig weer. Er werd meteen besloten een extra ronde te rijden. De 49 amateurs gingen van start voor een wedstrijd over 58 km en de 34 masters voor 47 km.

Beide groepen bleven goed bij elkaar. Bij de amateurs brak halfweg koers het peloton in twee groepen van een twintigtal renners. De voorsprong groeide tot uiteindelijk ruim een minuut. Twee ronden voor het eind wisten Erwin Bakker en Bruce Rayer te ontsnappen en hielden dit vast. In de sprint was Bakker te rap voor Rayer. Een dertigtal tellen later finishte de rest van de eerdere kopgroep waarbij Jorne Drijkoningen de sprint won en de derde plaats innam.
Bij de masters werd het een massasprint waarbij Bram Maassen won voor Edwin Raats en Wim Verbraeken.