De wind stond gunstig voor een zeer korte rondetijd. Met net 6 minuten op een ronde van 4510 meter werd in de eerste ronde een snelheid van 45 km per uur aangetikt. En dit zette de hele wedstrijd door.

Na zo'n 10 km sprongen Peter de Winter en Erwin Bakker weg. En al snel probeerde Yannick Steurs ze te achterhalen. Dat lukte in eerste instantie niet maar hij kreeg hulp van Jorg Claes en weer 4 km later kwam ook Marnix van Hoek om te helpen. Met zijn drieën zetten ze de achtervolging in en elke ronde ging er een kleine 10 seconden van de voorsprong van de leiders af. Net voordat ze ingelopen zouden worden maakte Bakker een jump en wist zo op ruim 20 seconden voor hen te eindigen. Claes werd twee en van Hoek drie.

De masters vlogen ook over het parkoers met de flinke rugwind op de achterzijde. Al snel een kopgroep van acht die een voorsprong van een kleine halve minuut hadden. In de tweede helft van de wedstrijd groeide dat uit naar ruim een minuut.

Jip Schouren, een nieuweling in dit peloton masters waagde zelfs nog een ronde in de achtervolging te gaan samen met Eoghan Clifford. Moedig, maar helaas liep het op niets uit. Hij werd overigens toch nog verdienstelijk 12e tussen die veel oudere mannen.

De sprint van de kopgroep werd gewonnen door Ronnie Denier die de rest een 100 meter achter zich liet. Daarachter werd nog op het scherpst van de snede gespurt. De video werd er bij gehaald en ook de opnames van de zijkant. Toen bleek dat Ruud Verbakel net een banddikte te kort kwam op Frederic Wilmet.